وقتی یک زوج جوان در ابتدای زندگی مشترک یا دوران نامزدی با هم به مشکل برمی خورند تا چه حد باید مشکلشان را مخفی کنند؟ آیا باید والدین در جریان قرار بگیرند یا نه؟ آیا باید برای حل مساله مداخله کنند یا نه؟
روی صحبت ما اینجا بیشتر با والدین است. والدینی که از روی محبت، دلسوزی یا به دلیل تجربه بیشتر می خواهند گره از مشکلات فرزند تازه متاهل شده شان بردارند اما نمی دانند با این کار گاهی گره بزرگتری روی مشکلات آنها می زنند. با این حال، نمی توان نقش مشاوره بزرگترها و تجربیات آنها را نادیده گرفت. پس این توصیه ها را بخوانید تا حد وسط را در رفتارتان پیدا کنید.
قضاوت درباره همسر فرزند، ممنوع!
حتی با وجود تمام شواهد به ظاهر محکم علیه همسر فرزندتان، از قضاوت در حضور فرزند خود پرهیز کنید. این کار معمولا باعث تخریب روابط شما و عروس یا دامادتان به دلیل یک قضاوت هیجان مدارانه می شود که متاسفانه به راحتی ترمیم نخواهد شد. بعد از این قضاوت و مداخله شما احساس پشیمانی خواهید داشت چون به احتمال زیاد بسیاری از تنش های دوران عقد و اوایل ازدواج خیلی زود برطرف شده و زن و مرد آشتی می کنند اما شما در این میان جایگاه تان را از دست خواهید داد.
وظیفه والدین در بگو مگوهای فرزندان خود و همسرانشان پیدا کردن متهم نیست زیرا در بیشتر مواقع یا متهمی وجود ندارد و یا اصلا تشخیص آن امکان ندارد پس تلاش کنید کار را به کاردان خبره و بی طرف یعنی مشاور خانواده بسپارید.مداخله بزرگترها گاهی درست کردن خوراک برای شعله ور کردن آتش اختلافات بعدی بین زوج جوان است و این شائبه را به وجود می آورد که دخالت های بی جای شما باعث مشکلات آن هاست.
به جای همه این کارها، سعی کنید شیوه مدیریت اختلافات زناشویی را به فرزندتان بیاموزید. شما با مداخله، ناخواسته به جای خویشتن داری و تدبیر به او هیجان مداری و تحقیر را آموزش می دهید. در حالی که می توانید با عقل اندیشی و میانه داری و تشویق فرزندتان به مشاوره گرفتن از متخصص او را با شیوه درست حل مساله آشنا کنید.گاهی اوقات باید با کناره گیری و واگذار کردن حل مساله به فرزندتان به او بیاموزید که نباید کوچکترین مشکلات خود را از رابطه خود بیرون کشیده و همه را در جریان قرار دهد. به او بیاموزید که بزرگ شده و وقتی وارد زندگی مشترک شده است خودش باید بتواند مشکلاتش را حل کند اما این به معنی عدم حمایت شما نیست.
توصیه به زوج های ناوارد
اگر تجربه حل و فصل بحران های خانوادگی گذشته نشان داده والدین شما از تدبیر و خویشتنداری کافی برخوردار هستند، اشکالی ندارد که مسائل مهم زناشویی خود را برای آن ها طرح کنید و از آنها کمک بخواهید. فقط به خاطر بسپارید مسائل خود را طوری طرح نکنید که احساسات آن ها را علیه همسرتان بر انگیزید بلکه این گونه باشد که می خواهید از تجربه آن ها بهره مند شوید .
در چند مورد می توانید مسئله خود را به طور کامل با والدین تان در میان بگذارید:
وجود بیماری های صعب العلاج در همسرتان که در خواستگاری و آشنایی پنهان شده است و شما به طور قانونی باید از آن ها مطلع می شدید و وجود آن ها ادامه زندگی را مختل می کند.شواهد کافی دال بر وجود اعتیاد. چون رفته رفته و در آینده ای نزدیک مصرف این مواد موجب آشفتگی وسیع در روابط همسرتان با شما و دیگر افراد خواهد شد. وجود شواهد کافی دال بر خیانت. دقت کنید این که احساس می کنید وی به شما خیانت می کند مد نظر نیست بلکه مواردی مد نظر است که خیانت اثبات شده باشد.
کاهش میزان دخالت خانواده ها با چند راهکار
برخی مسائل از جمله آشنا نبودن با مهارت های زندگی، نداشتن استقلال مالی و کمبود اعتماد به نفس راه را برای دخالت والدین هموار می کند. پس ابتدا باید دلایلی را که باعث بروز این دخالت ها شده است مشخص کنید و برای رفع آن بکوشید.
اما در برخی شرایط، دخالت والدین به دلیل وجود مشکل در رفتار زوجین نیست و ریشه در نگاه اشتباه والدین به این موضوع دارد، با این حال نیز شما باید مهارت هایی را بلد باشید تا بتوانید از بروز ناراحتی های بیشتر جلوگیری کنید و میزان دخالت خانواده ها را کاهش دهید.
باید بدانید برخی برخوردها با خانواده همسر هنگام دخالت از جانب آن ها جز این که وضعیت را بدتر می کند، هیچ تأثیری نخواهد داشت. یکی از بدترین انتخاب ها جواب دادن به آنان است. این مقابله کردن تنها اثری که دارد از بین رفتن احترام بین افراد خواهد بود و در طولانی مدت به روابط همسران آسیب های جدی وارد می سازد.
ساده ترین راه برای کم کردن میزان دخالت ها تنظیم روابط به اندازه معقول است. اگر می بینید میزان دخالت ها بسیار زیاد است، میزان زمان حضور در خانه آنها را کاهش دهید. اما قطع رابطه نکنید و کاهش رابطه طوری نباشد که باعث دلخوری شود.
اگر دخالت های خانواده همسر شما ادامه پیدا کرده و راهکارهایی که انجام داده اید موثر نبوده، بهترین گزینه صحبت کردن همسرتان با خانواده اش در این باره است.
اگر شما یا همسرتان می خواهید با خانواده خود در چنین موردی صحبت کنید بهتر است به چند نکته در این زمینه توجه داشته باشید. اول این که در زمان عصبانیت این کار را انجام ندهید. در زمان صحبت حتما به ویژگی های مثبت آنان اشاره کنید و نشان دهید قدردان زحماتشان هستید. توضیح دهید برخی برخوردهای آنان به رغم نیت خوبشان موجب سوءتفاهم شده است. این موارد را به صورت مشخص و با تعیین مواردی که به نظر شما دخالت بوده است، توضیح دهید.
در زمان صحبت به هیچ عنوان آنان را تهدید به قطع رابطه یا برخوردهای دیگر نکنید و البته در هر شرایطی احترام شان را نگه دارید و در آخر هیچ وقت از قول همسرتان و این که او ناراحت شده است با والدین خود صحبت نکنید بلکه موضوع را به عنوان مسئله ای مشترک بین شما و همسرتان مطرح و از ضمایر جمع مانند «ما» استفاده کنید.
منبع: خراسان